Το σπίτι είχε πια ησυχάσει από τις φωνές και τα τηλέφωνα, τα παιδικά παιχνίδια είχαν αποκάμει πάνω στο χαλί και κάποια τελευταία e- mails είχαν φύγει, αφήνοντας στην οθόνη του υπολογιστή μου μόνο τον αγαπημένο μακρινό γαλαξία να με προσκαλεί σε νυχτερινές εξερευνήσεις. Άνοιξα το παράθυρο στο δροσερό αεράκι που με διαπέρασε αμέσως αφήνοντας μια αίσθηση εγρήγορσης. Αυτές είναι οι ώρες που μου αρέσουν πιο πολύ. Εκεί που η καθημερινή φρενίτιδα σωπαίνει και κάνει χώρο σε ένα άλλο πολύτιμο κι ανεξερεύνητο τοπίο.
Μπροστά στην οθόνη στάθηκα ακίνητη και αφουγκράστηκα την ανάσα μου. Οι κτύποι της καρδιάς μου άρχισαν να συντονίζονται όλο και πιο πολύ με ένα παράξενο κάλεσμα…
Ποια είναι αυτή η μυστική συχνότητα που μας ζητά το ελαχιστότερο της προσπάθειάς μας; Τι είναι αυτό που ξαφνικά αφυπνίζει τις βαθύτερες αισθήσεις μας, αρχίζει να απλώνεται σε όλη την ύπαρξή μας και μας κάνει να νοιώθουμε την απόλυτη σύνδεση με όλα τριγύρω;
Στο διπλανό δωμάτιο ο Κώστας κουρδίζει τη δωδεκάχορδη κιθάρα του και από τις πρώτες κιόλας συγχορδίες με τραβάει κοντά του σαν μαγνήτης. Τέτοιες ώρες και στιγμές βγαίνουν τα πιο όμορφα τραγούδια. Όλα τα εργαλεία μέσα στο μικρό studio είναι ακονισμένα. Μικρόφωνα και κιθάρες, λούπες και εφφέ, όλα σαν πινέλα στον αόρατο καμβά που μας τυλίγει. Και εμείς είμαστε απλά οι διάμεσοι των μηνυμάτων και των αισθήσεων που μας κατακλύζουν.
Paradise, no need to analyze, I’m falling in your eyes… Take me to your Paradise.
Αφήνω τη φωνή μου να με οδηγήσει στα τοπία που ξεδιπλώνονται μέσα μου. …So the dreaming of the dreamers keeps the world in course…
Αναρωτιέμαι αν τα όνειρα φτιάχνουν την πραγματικότητα. Αναρωτιέμαι αν ο Δημιουργός ξέροντας τη φύση των ανθρώπων έβαλε τον απαγορευμένο καρπό σαν…διαφημιστικό μήνυμα συμμετοχής στη δημιουργία. Συμμετοχής στην δημιουργία του καθημερινού Παράδεισου.
Είμαστε γυμνοί μπροστά στο θαύμα της δημιουργίας που κατασκευάζεται από τα όνειρά μας. Η φαντασία μας είναι η σύνδεση με τον άυλο κόσμο των ονείρων, του πιθανού, του προσδοκόμενου…
Και η θέλησή μας η μόνη δύναμη που υλοποιεί το θαύμα μέσα στην καθημερινότητα.
Εμείς δεν έχουμε παρά να φροντίσουμε για την καθαρότητα της ματιάς μας και την ειλικρίνεια των επιλογών μας.
…And there’s nothing I can change now, Nothing to rewind…
2 comments:
Αγαπητή Κατερίνα,
Πολύ όμορφος & παραστατικός ο τρόπος που γράφεις...Συγχαρητήρια σε σένα και στον Κώστα για το νέο cd single , που έχει για άλλη μια φορά αυτό το κάτι ιδιαίτερο, το όμορφο, το λεπτό, το ευαίσθητο..Το στίγμα σας! :)
Αναμφίβολα σε κάτι τέτοιες στιγμές ηρεμίας και γαλήνης, μπορεί κάποιος να βρεί το ρυθμό της καρδιάς του και του σύμπαντος μαζί, για να μπορέσει να δημιουργήσει και να εκφράσει τη ψυχή του...Ποια ο ρυθμός της ζωής μας έχει γίνει τόσο βεβιασμένος, που δεν έχουμε χρόνο και δε δίνουμε σημασία σε απλά πράματα, στα οποία πολλές φορές εκεί βρίσκεται η ομορφιά της ζωής..
Αλλα ίσως όλα να χρειάζονται στη ζωή, διότι εάν δεν υπήρχε όλη αυτή η αέναη κίνηση, ο γρήγορος ρυθμός, πως θα αντιλαμβανόμασταν και πως θα εκτιμούσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη? Είτε το θέλουμε είτε όχι, υπάρχουν 2 όψεις στο νόμισμα, στη ζωή μας...Και για αυτό το λόγο εμείς δεν έχουμε παρά να φροντίσουμε για την καθαρότητα της ματιάς μας και την ειλικρίνεια των επιλογών μας. :)
Με εκτίμηση,
Λουκάς Ρ. (nightwisher)
Teleiaaa logakia Katerina..
akoumpane ti psyxoula ..
Post a Comment