17. Γενετικά μεταλλαγμένες...σκέψεις (28/9/2007)

Τι είναι zapping μαμά?
Όλα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν στο μυαλό μου από τη στιγμή που προσπάθησα να απαντήσω αυτήν την ερώτηση χωρίς περιστροφές. Zapping είναι η γρήγορη αλλαγή των εικόνων στην τηλεόραση με τη βοήθεια του τηλεκοντρόλ, είπα νομίζοντας ότι ξεμπέρδεψα, αλλά μέσα μου άρχισε να γεννιέται εκείνη τη στιγμή ένας δεύτερος διάλογος. Αυτό το «σπορ» που έχει γίνει πια λαϊκή συνήθεια, μας κάνει καλούς στην εναλλαγή εικονικών πραγματικοτήτων. Οξύνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες και την προσαρμοστικότητά μας σε διαφορετικά εικονικά περιβάλλοντα. Όμως πόσο μέσα στο κάθε περιβάλλον προλαβαίνουμε να μπούμε ; Αυτό εξαρτάται από τα ήδη αποθηκευμένα βιώματά μας που μας ενεργοποιούν μνήμες και πληροφορίες αισθήσεων. Με το zapping, η όσφρηση και η αφή κινητοποιούνται με περισσότερο κόπο αλλά δίνουν την καταληκτική πινελιά στην μετάλλαξη της εικονικής πληροφορίας σε πραγματικότητα. Τώρα πόσο βιωματική είναι αυτή η πραγματικότητα εξαρτάται από μας. Οι πραγματικότητες υλοποιούνται με την προσπάθειά μας και αν δεν είναι πειστικές, βιώνουμε μία βιολογική απογοήτευση. Ένα απλό παράδειγμα βιολογικής απογοήτευσης έχει συμβεί σε πολλούς όταν τρώνε μεταλλαγμένες ή τροποποιημένες τροφές.
Όταν μας προσφέρουν π.χ. μία όμορφη λαχταριστή ντομάτα που δεν ξέρουμε ότι είναι γενετικά τροποποιημένη, ο οργανισμός μας φτιάχνει τους υποδοχείς για να δεχθεί την γνώριμη γι’ αυτόν ποιότητα της ντομάτας, από τις πληροφορίες που έχει αποθηκεύσει στην τράπεζα μνήμης των βιωμάτων του. Οι σιελογόνοι εκκρίνουν και περιμένουν…Και μετά η οπτικά λαχταριστή ντομάτα εισέρχεται κενή περιεχομένου! Ο οργανισμός μας βιώνει τότε μία «βιολογική απογοήτευση», μία επιφόρτωση με τοξίνες (τους άσκοπα δημιουργημένους υποδοχείς ), απόβλητα που πρέπει να ξεφορτωθεί.
Όλο το θέμα οδηγεί στην συνειδητοποίηση ότι και οι σκέψεις μας αποτελούν ένα είδος «τροφής». Οι σκέψεις μας είναι οι δομικοί λίθοι για τις πραγματικότητες που κατασκευάζουμε.
Τι θα πει zapping μαμά?
Θα πει να ξέρεις να επιλέγεις μέσα από τις τόσες μεταλλαγμένες σκέψεις, αυτές που είναι αληθινές…Τις αληθινές για σένα. Αυτές που ταιριάζουν στο σώμα σου και σε κάνουν να αισθάνεσαι ελεύθερος.




16.Τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα (6/9/2007)

Δεν ξέρω πώς κατάφερε το αόρατο χέρι του συγχρονισμού να ενώσει τους δύο φαινομενικά αταίριαστους κόσμους της αρχαιότητας και της σημερινής πραγματικότητας.

Οι παρακάτω φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν από χέρι σε χέρι (e-mail σε e-mail) είναι δώρο για κάθε απλό ή βαθυστόχαστο παρατηρητή! Η ομοιότητα της γεωμετρικής δομής, ο συμβολισμός του καταστροφικού συμβάντος, η απόγνωση, η αντίθεση και ο σιωπηλός κώδικας…

Τι μπορεί να λένε και οι δυο μαζί και τι ξεχωριστά;

Τι μοιράζονται τόσα χρόνια μακριά ο ένας από τον άλλο; Πώς είναι δυνατόν να εκμηδενίστηκε ο χρόνος τόσο απλά; To άγαλμα ως όμοια δομή γιατρεύει και γιατρεύεται. Γιατί συμπάσχει ως “αγέλαστος πέτρα” και παίρνει σάρκα από τη σάρκα της φθοράς, μέσα στο παιχνίδι του χρόνου…

Ποιος Καζαντζάκης, ποιος Kαπετάν Μιχάλης, ποιος Ζορμπάς και ποιος Μακρυγιάννης αναδύεται απ’ τις εικόνες;

Δεν είναι μόνο φθαρτή η ύλη. Είναι και αιώνια ανακυκλωμένη. Κάθε μόριο στάχτης και φθοράς κουβαλάει το αιώνιο με αυτόν τον παράξενο τρόπο.

Τα όμοια γιατρεύουν τα όμοια δίδασκε χρόνια πριν ο Ιπποκράτης. Και βλέποντας αυτές τις δύο εικόνες σε αντιπαράθεση και ομοιότητα δεν μπορώ παρά να κάνω καλές σκέψεις για τον κώδικα του κόσμου. Για το μυστήριο της ζωής που έχουμε ευλογηθεί να παρατηρούμε και να χαιρόμαστε, ακόμα και μέσα από τη συμφορά…

Τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα…





Η Θεραπεία των ομοίων...
Τυχαίος συγχρονισμός; To έργο ενός αόρατου καλλιτέχνη..
.

15. Πολύτιμή μου...λήθη (31/8/2007)

Η τηλεόραση λυσσομανάει. Σκορπίζει τρόμο και ανελέητη εξάρτηση που οι θεατές ρουφάνε βουλιμικά σαν ανυπεράσπιστα μωρά στην κούνια τους.

Οι “καμένοι” μέσα στην απελπισία τους τηλεφωνούν στα κανάλια και ενώ οι πύρινη λαίλαπα τους πλησιάζει, αυτοί νοιώθουν ανακούφιση που μιλούν στους γνωστούς εκφωνητές. Ίσως έτσι αισθάνονται πιο ασφαλείς, “βιζματωμένοι” στην εικονική τους πραγματικότητα…Αυτήν την εικονική πραγματικότητα με την οποία έχουν αντικαταστήσει την αληθινή …

Ξυπνάτε ορέ Έλληνες…Καιγόμαστε! Και δεν καιγόμαστε μόλις τώρα που βλέπουμε τις φλόγες να κατατρώνε τις πολύτιμες ανθρώπινες ζωές, την πανίδα και χλωρίδα, την ιστορική μας κληρονομιά και μνήμη…

Καιγόμαστε από καιρό… Από τότε που παραδοθήκαμε στα τηλεοπτικά γλέντια και στους αραχτούς καναπέδες, από τότε που επιδοθήκαμε στη φρενίτιδα των πωλήσεων, από τότε που ξεχάσαμε να θυμόμαστε αυτά που πονάνε… Πολύτιμή μου λήθη, ακριβό μου μονοθέσιο, όχημα μου αυτοκτονικό που παρασέρνεις το μέλλον στα βάραθρα της απόγνωσης. Που δεν νοιάζεσαι για τα νέα βλαστάρια των Ελλήνων, τα παιδιά σου. Που τους καταπιέζεις την ψυχή με τις βλακώδεις σου επιλογές, που δεν τους μαθαίνεις τίποτα ουσιαστικό πια. Μόνο πως να πλουτίζουν εύκολα, πως να γονυπετούν για να αποκτήσουν εξουσία, πως να χλευάζουν τους ρομαντικούς και ευαίσθητους, πως να αναρριχώνται στα ανώτερα κλιμάκια της βλακείας, χάνοντας τον εαυτό τους και το μέλλον των παιδιών τους και κερδίζοντας εκπτωτικά κουπόνια και bonus άγονης γης.

Ναι, έγινε κι αυτό! Μερικοί πια όπου βλέπουν ελιές και πεύκα αυτόματα οραματίζονται οικόπεδα φιλέτα, φωτοβολταϊκές επενδύσεις, ξενοδοχειακές μονάδες και συντελεστές δόμησης. Αυτούς τους ανεγκέφαλους βαρβάρους θα ήθελα να μπορούσα να εξαφανίσω, αλλά δεν μου το επιτρέπει η δημοκρατία μας. Η δημοκρατία μας είναι απλόχερη. Προβλέπει και γι’ αυτούς και τους επιτρέπει να επιβιώνουν ελισσόμενοι ως αίλουροι από νόμο σε νόμο κι από διάταγμα σε διάταγμα. Προβλέπει για όλους μας…

Γιατί στην ουσία, η δημοκρατία ανέχεται την ανθρώπινη φύση στην οποία ενυπάρχει η διάσταση της καταστροφής.

Πολύτιμή μου λήθη… γι’ αυτό σε χρειάζομαι.

Για να τα “φορτώνω” στους άλλους , τους “κακούς”, και να μην βλέπω τον ίδιο μου τον εαυτό… μέσα τους.





LOTUS